Verbi polacchi più usati: 3. być (essere).

D. Verbi: 2. mieć ↔︎ 4. lubić.

Home - Fonetica - Words - Grammar - Verbi -
- Lezioni - Fonti didattiche -

BYĆ: essere, verbo intr.
Bezokolicznik: być.
Czas teraźniejszy: jestem.
Tryb przypuszczający: byłbym.
≥ ona jest na studiach: lei studia.
≥ jestem z Polski: vengo dalla Polonia.
≥ czy był do mnie telefon? mi ha chiamato qualcun?
≥ być może: può darsi.
≥ co będzie, jak zapomnę? cosa succede se mi dimentico?
≥ co mu jest? che ha?
≥ będę zawsze o tobie myśleć: ti penserò sempre.
≥ on jest aktorem: lui è attore.
≥ jest już późno: è già tardi.
🐕 → pies, cane (m)
CONIUGAZIONE DEL VERBO BYĆ.
Tryb oznajmujący:

Czas teraźniejszy:

ja jestem,
ty jesteś,
on/ona/ono jest,
my jesteśmy,
wy jesteście,
oni/one są.

Czas przeszły:

ja (m) byłem,
ja (f) byłam,
ty (m) byłeś,
ty (f) byłaś,
on był,
ona była,
ono było,
my (m) byłiśmy,
my (f) bylyśmy,
wy (m) byłiście,
wy (f) byłyście,
oni byli,
one były.

Czas przyszły złożony:

ja (m) będę,
ja (f) będę,
ty (m) będziesz,
ty (f) będziesz,
on będzie,
ona będzie,
ono będzie,
my (m) będziemy,
my (f) będziemy,
wy (m) będziecie,
wy (f) będziecie,
oni będą,
one będą.

Tryb przypuszczający:

ja (m) byłbym,
ja (f) byłabym,
ty (m) byłbyś,
ty (f) byłabyś,
on byłby,
ona byłaby,
ono byłoby,
my (m) bylibyśmy,
wy (m) bylibyście,
wy (f) byłybyście,
oni byliby,
one byłyby.